Waarom die vlag er moest komen!

Een Achterhoekse vlag? Eigenlijk vreemd dat we die nog niet hadden. Friesland heeft een vlag, Twente heeft een vlag, maar de Achterhoek moest het de afgelopen duizend jaar zonder vlag stellen. En dat heeft ons aardig wat windeieren gelegd! Er zijn wel initiatieven voor een vlag geweest van het Hertogdom Gelre in de Middeleeuwen, het Graafschap Zutphen in 1339 en de laatste poging was een ontwerp in 2011 van een reclamebureau. Mooie ontwerpen, maar geen van allen werd een breed gedragen en algemeen geaccepteerde officiële Achterhoekse vlag. Daarom hebben Grolsch, de Zwarte Cross en Stichting Pak An de handen ineengeslagen voor een ontwerpwedstrijd voor een Achterhoekse vlag waar we de komende eeuwen mee vooruit kunnen. Een vlag die het tij zal doen keren. Daarbij worden we ook nog gesteund door voetbalclub De Graafschap, Regio Achterhoek met zijn zeven Achterhoekse gemeentes, Achterhoek2020 en Stichting Achterhoeks Toerisme, daar blijkt wel uit hoe sterk de nood aan de man is en dat we in actie moesten komen!

Dat kon zo niet langer!

Je vraagt je wellicht af waarom er zo nodig een vlag moest komen. Welnu, hierom. Behalve de strijden tussen hertogen en graven en de Slag om Grolle zijn er verder geen historische hoogtepunten in de Achterhoek te noemen. Na tienduizend jaar, zonder grote hoogtepunten aan de geschiedenisboeken bij te dragen, kreeg onze regio de naam: Achter hoeck. Dat was het enige wapenfeit tot dan toe. Toch doen we het niet slecht en is het leven in de Achterhoek goed te noemen. Mooie natuur, aardige mensen, schone lucht en de Achterhoekers houden van anpakken. We zouden dus best wel wat trotser mogen zijn op onze identiteit en daar kan een vlag als symbool aan bijdragen. Achterhoekers zijn niet tegen Gelderland, niet tegen Holland, niet tegen Nederland, niet tegen buitenlanders, niet tegen Eskimo’s; we zijn nergens tegen. Misschien dat we daarom ook juist in geen enkel geschiedenisboek staan. Behalve de slag om Grolle hebben we dan ook nooit oorlog gevoerd. We hebben eigenlijk nooit vijanden gehad. Vreemdelingen gaven we bier net zolang tot het geen vreemdelingen meer waren. Vreemde jongens, die Achterhoekers. Ontevreden zijn we niet, integendeel, maar een vlag kan ons bewuster maken van het feit dat we best bijzonder zijn, misschien juist wel doordat we sinds de prehistorie geen enkel geschiedenisboek meer hebben gehaald. We hebben Bonifatius niet bij Beltrum opgehangen, we hebben Willem van Oranje niet vermoord bij de trap van De Radstake en we hebben de gebroeders de Wit niet gelyncht en aan stukken gescheurd in het Vragender veen. Er is hier gewoon geen enkele noemenswaardige misdaad gepleegd, daar zag blijkbaar niemand het nut van in.

Op de barricaden

Galopperende pony’s, proletariërs gewapend met vaandels (nog geen vlag), zeisen, sikkels en brandende fakkels, oerkreten die uit de krochten van de meest Achterlijke hoek van het land lijken te komen, eerst zacht en vaag, maar aanzwellend tot een angstaanjagend gebulder dat vriend en vijand zo angstig maakt dat ze terugverlangen naar het warme vruchtwater van hun moeder. Een massa die zich lijkt te organiseren? Zonder helden, zonder voorbeelden, zonder grote leiders. Het volk spreekt als één en een vrouw in een bloemetjesjurk sommeert haar dragers haar zetel te laten zakken zodat ze het manifest op de deur van de Aviko in Steenderen kan spijkeren, met slechts één stelling: wij wilden een vlag! En dáárom hebben wij het tij laten keren!